وحید رحیمی، با تجربهای که از کسبوکار قبلیاش داشت به خوبی میدانست که نباید خیلی سریع وارد تاسیس شرکت شود، او میدانست نیاز به شناخت صنعت و کسب تجربه دارد. رحیمی قدمهای اول را با شرکت در دورهها و کلاسهای تخصصی نساجی و الیاف برداشت و بعد هم به عنوان مدیر تولید در شرکت نساجی آسیا شروع به کار کرد. او در این خصوص به خبرنگار ما گفت: «کار در کنار متخصصان با تجربه به من یاد داد که این صنعت فقط ماشین آلات و مواد اولیه نیست، بلکه مجموعهای از دانش، مهارت و جزئیات فنی است که باید به دقت آنها را آموخت.»
او در کمتر از یک سال بعد، شرکت الیاف شایان را در دلیجان تاسیس کرد و نخستین تجربه تولیدیاش را با ظرفیت محدود آغاز کرد. همیشه شروع کار تولیدی با چالشهای زیادی همراه است. خصوصا که وحید رحیمی در این صنعت تازه وارد بود و هنوز خاک آن را نخورده بود.
او در این باره گفت: «واقعیت این است که شروع کار آسان نبود. مشکل اول، تأمین سرمایه بود. صنعت نساجی سرمایهبر است و نیاز به تجهیزات و مواد اولیه دارد. مشکل دوم، تأمین مواد اولیه با کیفیت بود و سومین چالش، رقابت با برندهای قدیمی بازار بود. برای حل این مشکلات، از ارتباطاتم در تجارت استفاده کردم تا زنجیرهای از تأمینکنندگان قابل اعتماد بسازم. همزمان روی کیفیت تمرکز کردیم؛ حتی اگر به معنی سود کمتر در کوتاهمدت بود. نتیجه این شد که مشتریانی پیدا کردیم که به ما وفادار ماندند و سفارشهایشان را تکرار کردند.»
شرکت الیاف شایان با استفاده از مواد اولیه بازیافتی و نو پتروشیمی محصولات متنوعی را تولید میکند؛ که در صنایع بیبافت مثل کفپوش خودرو و عایقهای ساختمانی، کالای خواب، مبلمان و حتی عروسکسازی کاربرد دارد. در حال حاضر هم این شرکت در حال واردات ماشینآلات جدید به ارزش ١.٥ میلیون دلار برای تولید الیاف کتانتایپ و هالو با هدف تولید محصولات با ظرافت و کیفیت بالاتر است که به گفته وحید رحیمی به زودی به بهرهبرداری میرسد.
وحید رحیمی به خوبی میداند برای رشد در یک بازار پر رقیب باید همیشه در حال بررسی تغییر و تحولات و نیازهای بازار بود. او با راه اندازی واحد تحقیق و توسعه سعی میکند تا همیشه یک قدم جلوتر از تغییرات باشد و با استفاده از یافتههای همین واحد توانسته اسپینرتهایی تولید کند که میتوانند الیافی با دنیر ٢٠ تا ٣٠ تولید کند.
او معتقد است که محصولات تولیدی شرکتش از نظر فنی، استحکام بالا، مقاومت حرارتی و خاصیت ارتجاعی مناسبی دارند و در برابر مواد شیمیایی و عوامل بیولوژیک مقاوم هستند.
تجربه کاری قبلی وحید رحیمی و آشناییاش به بازارهای بینالملل باعث شد که پس از اطمینان از توانمندی تولیدی شرکتش به صادرات فکر کند. او بیان کرد: «برای مشتریان بینالمللی، جنبهی زیستمحیطی محصولات ما اهمیت زیادی دارد، چون از مواد بازیافتی و فناوریهای کمضرر برای محیط زیست استفاده میکنیم»
وحید رحیمی ورود به بازارهای بینالمللی را با صادرات به روسیه آغاز کرد و خیلی زود متوجه شد که بازار این کشور ظرفیت بالایی برای صادرات دارد. او با راه اندازی یک شرکت رسمی در روسیه فروش به کارخانههای فرش، موکت، کالای خواب و صنایع خودروسازی را به صورت گسترده آغاز کرد، با افتتاح دفتر دبی صادرات به کشورهای عربی و کشورهای آفریقایی را پوشش داد و با ثبت برند Polysha در کانادا وارد بازار آمریکای شمالی شد.
وقتی یک شرکت بزرگ میشود و وارد بازارهای بین المللی میشود باید بتواند یکپارچگی و انسجام را در سیستم حفظ کند تا اعتماد و وفاداری مشتریانش را حفظ کند. وحید رحیمی در این خصوص به ما گفت: « با توجه به تفاوت رفتاری بازار در هر قاره و هر کشور، هر کدام از این دفاتر به طور تخصصی روی بازار خودشان کار میکنند ولی همه این شعبات با هم همسو هستند و با یک سیستم ارتباطی و مدیریتی یکپارچه پیش میرویم. سیستم ارتباطیمان به گونهای است که همه دفاتر از طریق شبکه و ویپ به هم متصل هستند و جلسات آنلاین منظم داریم.»
وحید رحیمی رشد و توسعه شرکت در بازارهای بینالمللی را مهمترین موفقیتش میداند، زیرا معتقد است که این رشد فقط به معنای افزایش درآمد نیست؛ بلکه بالا رفتن اعتبار برند Polysha در سطح جهانی است او میگوید: وقتی میبینم برند ما در بازارهای مختلف جایگاه پیدا کرده و مشتریان خارجی به ما اعتماد میکنند، احساس میکنم تلاشهایم نتیجه داده است.«
تیم وحید رحیمی از نظر تخصص، شامل مدیران منابع انسانی، مهندسان تولید، طراحان و متخصصان کیفیت است. در حال حاضر در ایران حدود ٥٠ نفر به صورت مستقیم و ٨٠ نفر به صورت غیرمستقیم در مجموعه او مشغول به کار هستند. به علاوه دفتر مسکو سه نفر، دفتر دبی یک نفر و دفتر کانادا هم یک نفر نیروی ثابت دارند.
وحید رحیمی کارآفرینی است که از تغییر مسیر و پا گذاشتن در دنیای جدید نترسید و از دنیای دیجیتال پا به سرزمین نساجی گذاشت و با پشتکار، برند خود را از یک کارخانه محلی به یک نام بینالمللی تبدیل کرد. او باور دارد که نوآوری، کیفیت و استفاده بهینه از منابع سه رکن اصلی موفقیت پایدار هستند. چشم انداز او برای پنج سال آینده تمرکز بیشتر روی نوآوری و توسعه بازار خصوصا در اروپا و آفریقا است. داستان او یادآور این حقیقت است که گاه سرنوشت ما با یک اتفاق ساده ممکن است دگرگون شود و آینده ما در آن چه امروز هستیم تعریف نشده باشد.
نظر شما